Medeni Issızlığım.

Ne kadar da medeniyiz dimi sevgilii ? Sen bana sevgilini anlattın ben dinledim. Ne kadar da mutluydun anlatırken .. Konuşurken aslında bende mutluydum. Bana sevgilinden bahsetmen bi an için hoşuma gitmişti. Ama kendimi bok gibi hissediyorum şimdide. Bunun birincil ve en önemli nedenide hala seni unutamamam diye düşünüyorum :/ Dur daha yeni başladım seni unutmaya. Pes ettim sanma sakın. Sadece kıskandım işte ne yalan söyliyim .. Kıskandığımda senden uzak durmayı düşünürüm hep,yapamaam. Ne de olsa sana göre arkadaşınım senin. Cevap vermesem falan ayıp olur diye düşünürüm. İşte o zaman midemdeki acı ve gözlerimdeki bulutla kalakalırım sen biricik sevgilinden bahsederken. Etek giymesinden hoşnut olmazmışsın mesela. Hep hayal ederdim, "eğer bir gün sevgili olursak etek giymeme karışır mı" diye,gülümserdim,hoşuma giderdii. Hiç hoşuma gitmedi sevgiliim şimdi ona karışman. Ama sevindim hatırlamana. Halimi hatrımı sorman,hiç ziyaret edilmeyen bi yaşlı gibi sevindirdi beni. Senin tarafından güldürülmeyi ne de çok özlemişim. Bugüne mahsus kalmasın olur muu ? Sevindir yine beni böyle ara sıra,yardım et seni unutmama. Kıskanıyorum evet ama gerçekten mutlusun diye,mutluyum. Sende onu kıskanıyorsun,seviyorsun onu,anlayabiliyorum. Bugün kendimi birden Issız Adam filmindeki Alper karakteriyle bütünleştirdim. Ne zaman izlesem düğümlenir boğazım. Geçen hafta izlediğimde ise aklımda sen varken düğümlendi boğazım .. Son sahnelerde Alper : "O küçücük toka parçası beni bitirdi ilkin herşey normaldi ama onu görünce öldüm ben !" diyor içinden. Her ne kadar henüz seni unutmamın son sahneleri olmasada " o birkaç cümlelik mesaj beni bitirdi ilkin herşey normaldi ama onu okuyunca tekrar öldüm !" diyorum şimdi been ..

    ”Karda donmak üzeresin, uyumak tatlı geliyor ama öldüğünün farkında değilsin.”